Domus modernae et modulares iungunt elegantiam et praesentationem hodiernam cum aedificii praefabricati efficacia, creando domos quae architectura insignes, functionales sunt et cum moribus hodiernis congruunt. Domus has lineas puros, aesthetica minima, et accentum in spatio aperto ponunt, cum parietibus exterioribus saepe ex materiae metallicis tabulis, laterculis ex caemento fibroso, fenestris vitreis ingentibus quae lucem naturalem augent et confinia inter vitam interiorem et exteriorem dissolvunt. Tecta esse possunt plana vel sublevata modice, ad aspectum modernum addentes, dum cultus rusticus consultus vel spatia exteriore vivendi (plataformae, peristyla) designum domus perficiunt. Intrinsecus, domus modulares modernae plana aperta et spatia flexibilia quae ad mutatas necessitates accomodari possunt anteponunt—velut aulam quae simul est officium domesticum vel culinam insulam quae tamquam opusculum et superficiem cenandi fungitur. Ornamenta sunt hodierna et solida, inter quae sunt pavimenta ex concreto polito vel ex vitro luxuoso, tabularia ex lapide caelestis, et luminaria inversa, cum accentu in superficiebus sine inutilibus rebus et in armariis ad muros adhibitae ad sensum minimalis servandum. Integratio technologica est una ex principiis, cum domibus modularibus modernis saepe continerent systemata domus sapientis (thermostata, luminaria, securitatem), apparatus energice efficientes, et proprietates sostenibiles ut compatibilitas cum tabulis solaribus vel insolatione altiorem praestantia. Domus istae virtutes constructionis modularis utuntur—fabricationem praecisam, breviores periodos aedificandi—ut aspectum praeclarum ad pretium magis aditum quam domus modernae singulares aedificatae. Sive in locis urbanis, vicis suburbanis, vel in agris sitae, domus modulares modernae probant praefabricationem posse designum ultimae generationis adiuvare, et domino locupletem, efficientem et rationem in futurum offerre.