Բնապահպանական գմբեթավոր տները նախագծված են որպես կենսական կառույցներ, որոնք նպատակ ունեն նվազագույնի հասցնել շրջակա միջավայրի վրա ազդեցությունը՝ միաժամանակ ապահովելով էներգահամարժեությունը և համաձայնությունը բնության հետ: Այս տները օգտագործում են գմբեթի ձևի բնորոշ առավելությունները՝ ինչպես օպտիմալ ջերմային կատարումը և նյութերի օգտագործման նվազումը, ինչպես նաև բնապահպանական նյութեր և տեխնոլոգիաներ ցածր ածխածնի արտանետումներով բնակարաններ ստեղծելու համար: Շինարարությունը հաճախ ներառում է վերականգնվող կամ վերամշակված նյութեր, ինչպես օրինակ՝ բամբուկե շրջանակներ, վերականգնված փայտ, հեմպկրետ (կանաչ շինարարական նյութ), կամ վերամշակված պողպատ, որոնք նվազեցնում են հումքի օգտագործումը և շինարարական գործընթացի ածխածնի հետքը: Էներգահամարժեությունը հիմնարար հատկանիշ է, որտեղ գմբեթի կորագծային դիզայնը նվազեցնում է ջերմության կորուստը և կլանումը, իսկ բարձր կատարում ապահովող մեկուսացումը, արևային մատակարարները և պասիվ արևային տաքացման համակարգերը նվազեցնում են վառելիքի օգտագործումը: Ջրի խնայողությունը ևս կարևոր ուղղություն է, որտեղ ներառվում են անձրևաջրերի հավաքման համակարգեր, ցածր հոսքով կոմունիկացիաներ և կեղտաջրերի վերամշակման համակարգեր՝ ջրի օգտագործումը նվազեցնելու համար: Բնապահպանական գմբեթավոր տները նաև կարևոր նշանակություն են տալիս ներքին օդի որակին՝ օգտագործելով անվնաս, ցածր թույլատրելի օրգանական միացություններով (VOC) ներկեր, պատվանդաններ և սոսնձանյութեր՝ ապահովելով առողջ բնակարանային միջավայր: Շատերը նախագծված են համաձայնեցված բնական լանդշաֆտի հետ՝ կանաչ տների կամ ուղղահայաց այգիների միջոցով կրճատելով անձրևաջրերի հոսքը, բարելավելով մեկուսացումը և աջակցելով տեղական բազմազանությանը: Բացի այդ, բնապահպանական գմբեթավոր տների կոմպակտ դիզայնը խրախուսում է մինիմալիստական կենսակերպը, նվազեցնելով սպառումը և թափոնները: Նորարական ճարտարապետության և կայուն մոտեցումների համատեղումով այս տները առաջարկում են գործնական և ոճային լուծումներ այն մարդկանց համար, ովքեր ցանկանում են նվազեցնել իրենց շրջակա միջավայրի վրա ազդեցությունը՝ հրաժարվելով հարմարավետությունից կամ գործառույթներից: