Пројектовање купола обухвата архитектонско планирање и креативни концепт који стоје иза сферних становних структура, уз поштовање баланса између облика, функционалности и утицаја на животну средину. У основи, пројектовање купола заснива се на геометријској ефикасности сфере, која нуди максималан унутрашњи простор са минималном површином, чиме се смањује потрошња материјала и побољшава енергетска ефикасност. Пројектанти прво морају да одреде величину и намену куполе – да ли је то мала колиба, породични дом или комерцијални простор – а затим да изаберу одговарајућу врсту куполе, као што су геодезијска купола (састављена од троугластих панела), монолитна купола (од бетона) или купола на оквиру (са скелетном конструкцијом). Процес пројектовања подразумева прорачун структурних оптерећења, обезбеђујући да купола може да издржи ветар, снег и сеизмичку активност, уз интеграцију основних елемената као што су врата, прозори и приступ крову. Природно осветљење је важан аспект пројектовања, где се прозори стратешки постављају ради максималног продирања сунчеве светлости и стварања светлог и пространог унутрашњег простора. Системи вентилације се пројектују тако да функционишу у складу са природним циркулацијом ваздуха у куполи, спречавајући накупљање влаге и одржавајући удобну температуру. Естетика фасаде варира, од минималистичних, монобо украса до природнијих дизајна који се уклапају у околину. Унутрашња подела простора је флексибилна, често са отвореним просторима који ефикасно користе закривљени облик, док су уграђене комаде намештаја често прилагођени контурама куполе. Принципи одрживог пројектовања све више се уносе у дизајн, као што су интеграција соларних панела, зелени кровови и системи за прикупљање кишнице, који се убацују у општи план. Пројектовање купола је синтезa инжењерске прецизности и креативног изражая, чиме се постижу куће које нису само структурно издржљиве и ефикасне, већ и визуелно јединствене и прилагођене разноликим начинима живота и срединама.